به گزارش مجله خبری نگار،برای اولین بار، مقامات رسمی ایالات متحده گفته اند که گزینه تانکهای پیشرفته غربی برای تحویل به اوکراین «کاملاً روی میز قرار دارد». این اظهارنظرها کاملاً در تضاد با سیاستهای آمریکا بوده که بر اساس آن اغلب سلاحهایی که در اختیار اوکراین قرار داده میشوند از نوع دفاعی هستند، کشوری که در هفتمین ماه جنگ خود با روسیه قرار دارد. تانکهای مدرنی مانند تانک آمریکایی M۱ Abrams به اوکراین ادامه خواهند داد قدرت بیشتری در میدان نبرد برای بازپس گرفتن قلمروهای از دست داده اش داشته باشد. خبرگزاریها مدعی هستند که نمایندگان اوکراینی که در ایالات متحده حضور دارند از مقامات دولت بایدن خواسته اند تانکهای غربی در اختیار این کشور قرار دهد. یک مقام رسمی وزارت دفاع ایالات متحده گفته است که دولت بایدن در حال بررسی دقیق نیازهای اوکراین در حال حاضر و در آینده نزدیک بوده و تصریح کرده است: «تانکها در کنار دیگر حوزهها کاملاً روی میز هستند».
برخلاف تانکهایی که تاکنون در اختیار اوکراین قرار داده شده، این مقام رسمی آمریکایی به وضوح به تانکهای غربی اشاره کرده است. در صورتی که این خبر واقعیت داشته باشد سطح جدیدی از کمکها در راه اوکراین است که یکی از آنها میتواند تحویل برخی از بهترین و خطرناکترین تانکها به اوکراین باشد. کشورهای عضو ناتو تاکنون میلیاردها دلار کمک تسلیحاتی در اختیار اوکراین قرار داده اند که شامل ۳۰۰ تانک بوده است. این تانکها که عمدتاً از کشورهای لهستان، جمهوری چک، مقدونیه شمالی و رومانی بوده اند همگی از تانکهایی هستند که بر اساس تانکهای روسی (اتحاد جماهیر شوروی) دوران جنگ سرد ساخته شده اند، مانند تانکهای سری T-۷۲. تانکهای روسی و اوکراینی نیز عمدتاً بر اساس پلتفرم T-۷۲ و تا حدودی بر اساس مدل گازی توربینی T-۸۰ ساخته شده اند. بدین ترتیب نیروهای زرهی اوکراینی به سرعت و به سادگی توانستند با تانکهای اهدایی آشنا شده و به شکلی موثر از آنها در میدان نبرد استفاده کنند.
اما تانکهایی که تاکنون به اوکراین اهدا شده اند بدون معضل و مشکل نیز نیستند. یک مورد اینکه آنها عمدتاً، بر اساس استانداردهای کنونی، قدیمی و از دور خارج شده هستند، هرچند انواع PT-۹۱ Twardy اهدایی لهستان و T-۵۵S که از سوی رومانی اهدا شده اند در زمینه قدرت آتش، کنترل آتش، سنسورها و قدرت تحرک روزآمد شده اند. دوم اینکه مهندسی دی انای مشترک بدین معناست که تانکهای T-۷۲ ناتو، همانند تانکهای روسی T-۷۲, T-۸۰ و T-۹۰ که در خط مقدم به کار گرفته شده اند، دارای نقاط ضعف مهندسی مشابهی هستند که در میدان نبرد بسیار خبرساز بوده است. تانکهای مدرن ناتو که پنتاگون میخواهد به اوکراین بدهد، دههها پیشرفتهتر از اغلب تانکهایی هستند که در میدان نبرد اوکراین به کار گرفته میشوند، البته غیر از تعدادی از تانکهای مدرن روسی T-۹۰M. ناتو عمدتاً از تانکهای آمریکایی سری M۱A۲ Abrams و تانکهای آلمانی Leopard ۲ استفاده میکند.
این تانکها دارای یک توپ اصلی ۱۲۰ میلیمتری، سیستم کنترل آتش پیشرفته و دوربینهای دید در شب مادون قرمز غیرفعال بوده و بسیار مرگبارتر و سریعتر و کارآمدتر از تانکهای کنونی اوکراین هستند. تمام این قابلیت ها، اما بدون هزینه نیست و همه این هزینه نیز از نوع مالی نیست. تانکهای غربی ماشینهای جنگی پیچیدهای هستند و اگر چه تانکهای آمریکایی و روسی برای انجام کاری مشابه طراحی و ساخته شده اند، اما از پایه با هم تفاوت دارند. علیرغم تفاوت ها، تغییر مسیر سریع و با عجله به سمت تانکهای غربی میتواند ارزشش را داشته باشد، زیرا تانکهای ناتو به وضوح برتر از تانکهای روسی هستند و حضورشان میتواند زلزلهای در میدان نبرد اوکراین ایجاد کند.
نیروهای زرهی اوکراین (خدمه تانک و خدمه تعمیر و پشتیبانی) که در استفاده و نگهداری از تانکهای T-۶۴ و T-۶۴BM به مهارت کامل دست یافته اند باید آموزشهای کاملاً جدیدی دریافت کنند. آنها همچنین باید شیوه استفاده و تعمیر تجهیزات الکترونیکی کاملاً جدیدی را فرا بگیرند که شامل سیستم کامپیوتر مرکزی، سنسورهای مادون قرمز، کامپیوترهای بالستیک و تجهیزات ارتباطی دیجیتال است. ماهها وقت نیاز است تا حتی زبدهترین واحدهای تانک اوکراینی بتوانند از تانکهای آمریکایی استفاده نمایند. همچنین یک سری نگرانیهای لجستیکی نیز وجود دارد: تانکهای ناتو از گلولههای ۱۲۰ میلیمتری برای توپ اصلی و گلولههای ۷.۶۲ میلیمتری برای مسلسل روی تانک استفاده میکنند که با گلولههای کنونی تانکهای اوکراینی مطابقت و سازگاری ندارند.
تانک آمریکایی M۱A۲ Abrams از موتور توربین گازی استفاده میکند که نیازمند ارسال مداوم بنزین به خط مقدم است. در آخر اینکه تغییر مسیر به سمت تجهیزات نظامی ناتو باعث میشود که اوکراین به ادوات و تدارکات غربی ناتو وابسته شود و ارتش اوکراین باید به طور کامل با ناتو در ارتباط باشد. در چنین شرایطی، اگر ناتو حس کند که آزادسازی شبه جزیره کریمه که از سال ۲۰۱۴ در تصرف روسیه است، باعث تحریک بیش از حد روسیه میشود، ممکن است از ارائه تجهیزات نظامی به اوکراین برای آزادسازی این منطقه خودداری کند. در ژوئن گذشته بود که ایالات متحده ۴ سیستم راکتی HIMARS را به اوکراین ارسال کرد. ارسال این تعداد کوچک بدین دلیل صورت گرفت تا هم نیاز فوری اوکراین برای یک سیستم راکتی توپخانهای موثر را برآورده کرده و هم مشخص شود که آیا اوکراینیها توانایی بکارگیری و نگهداری از این سیستم به شکلی موثر و کارآمد را دارند یا خیر. اوکراینیها از این چهار سیستم راکتی کامیونی به خوبی استفاده کرده و همین موفقیت باعث شد ایالات متحده ۱۲ سیستم دیگر نیز تحویل ارتش این کشور دهد.
اما در صورت موافقت ایالات متحده با ارسال تانک به اوکراین، چه تانکهایی از کشورهای ناتو در اختیار کی یف قرار خواهند گرفت؟ از دو تانک اصلی ناتو، ظاهراً تانک آلمانی Leopard ۲ روی میز نیست، زیرا اتحاد حاکم این کشور از ارائه تانکهای مدرن غربی به اوکراین خودداری کرده و حتی اگر کشور دیگری بخواهد تانکهای آلمانی خود را به اوکراین بدهد، اوکراینیها همچنان برای تهیه قطعات یدکی و مهمات به آلمان وابسته خواهند بود. ایالات متحده نیز در صورت تصویب، تانکهای M۱ Abrams را به اوکراین خواهد فرستاد. یک گزینه نمونههای قدیمیتر این تانک، به ویژه ۲۰۰ دستگاه M۱A۱ Abrams است که اخیراًتوسط تفنگداران ویژه دریایی بازنشسته شده است.
یک گزینه دیگر ارسال نمونههای مدرنتر M۱A۲ است که در حال حاضر در ارتش و نیروهای گارد ملی ایالات متحده به کار میرود. تصمیم برای ارسال تانک به اوکراین یک تغییر سیاسی بزرگ در استراتژی ناتو خواهد بود و میتواند راه را برای ارسال تجهیزات پیشرفته بیشتری مانند جتهای جنگنده، خودروهای زرهی و ... فراهم سازد. همچنین این اقدام میتواند روسیهای که با اعزام چند دستگاه سیستم توپخانهای پیشرفته از جانب ایالات متحده به اوکراین به دردسر بزرگی افتاده، به سمت میز گفتگو سوق دهد. موفقیت عملیات تهاجمی اوکراین در ماه سپتامب رنشان دهنده این مطلب است که اگر ارتش این کشور به شکل مناسب با تجهیزات مدرن نظامی ناتو مجهز شود میتواند ضربات سنگین و بی سابقهای به ارتش روسیه وارد کند.
منبع: روزیاتو